متن و منتقد

اخلاق

می‌اندیشم؛

اخلاق، بازنمایی اصالت چالش طبع با طبيعت است كه در معناي زندگي برای آزادی نمايان می‌شود. آزادي، اراده رسيدن به شادي است.

(حمید ژیان پور)

برده‌داری

می‌اندیشم؛

تاریخ برده‌داری همان برده‌داری تاریخ است که تاریخ انسان را می‌سازد...

(حمید ژیان پور)

تمدن / تاریخ

می‌اندیشم؛

تمدن، همان ابژکتیو تاریخ است. یعنی ابژه سوژه ایده‌آل‌های برجای‌ مانده در زبان انديشه بشري كه انسان همواره به آن می‌اندیشیده است...

(حمید ژیان پور)

تاریخ / آزادی

می‌اندیشم؛

انسان به تاريخ می‌بازد تا تاريخ را بسازد و اين بزرگ‌ترین رنج بشر در راه رسيدن به آزادي است.

(حمید ژیان پور)

آگاهی / آزادی

می‌اندیشم؛

آگاهي هميشه به آزادي بازگشت می‌کند.

انسان به آزادي می‌اندیشد درحالی‌که در آن محبوس است.

(حمید ژیان پور)

ارثیه تاریخ

می‌اندیشم؛

میان اختیار انسان و "ارثیه تاریخ"، فاصله‌ای پر نشدنی به وسعت تاریخ اختیار انسان در مقابل اشتیاق تاریخ برای تصلیب آزادی وجود دارد که اراده و اختیار را معنا می کند.

(حمید ژیان پور)

تضارب / تفاهم

می‌اندیشم؛

زن، حال مداوم مرد براي تداوم معناي زندگي است. فهم تفاوت مرد و زن فهم تضارب زندگي در تفاهم زندگي است.

(حمید ژیان پور)

مارکسیسم

می‌اندیشم؛

مارکسیسم نه تخیل فکری و نه دیالکتیک علمی است. ماركسيسم یک توجیه مفصل از ابتدا و انتهای بیان تجربه ناقص تاریخی است که از علم برای کامل‌کردن و بزرگ کردن عظمت ایده آلیستی نقص مادرزادی برای نادیده‌انگاشتن مغالطه متعصبانه ناراستی‌های ذاتی خود استفاده کرده است و در حال تلاش مستبدانه برای کامل نشان‌دادن سودای ساختن آینده است.

(حمید ژیان پور)