میدان شهوت حقیقت
میاندیشم؛
به فرزندانمان بیاموزیم رزمنده میدان شهوت حقیقت نباشند...
حقیقت، وجه متناظر "نسبیت" است.
به نظر میرسد همانطور که "نسبیت"، میزان و میدان ندارد، حقیقت نیز میزان و میدان ندارد.
حقيقت، فضیلت است.
حقیقت ارجحیت وبرتری نیست. حقیقت، مانند خورشید ذوب کننده نیست. روشنایی خورشید حقیقت، درخشش کورسویی بهسوی ابهام است. ایمان اما شعلههای برافروخته شهوت و شهرت حقیقت است.
هستي حقيقت، مبهم و چيستي شهوت حقيقت، متقن است.
بخش زیادی از تاریخ انسانیت، قربانی شهوت ایمان به حقیقت است...
فضیلت حقيقت اما در فضاي غبارآلود وهم، درحرکت دائمی بهسوی عظمت سکوت است تا در فضای بیمنتهای تاریکی با درک سکوت و تجلی آن در نزدیک شدن به نسبیت و پیوستن به انبساط، از هر آنچه مانند خورشید، سوزنده و ذوب کننده در خود است، رهایی یابد...
میبایست که شاهین اندیشه را شجاعانه و جسورانه رها کرد...
حقیقت، جهل ناشناخته است. برای ساختن عقلانیت باید پارچه نابریده حقیقت را درید و عقل را بر نادیدهها برانگیخت...
به فرزندانمان بیاموزیم رزمنده میدان شهوت حقیقت نباشند...
(حمید ژیان پور)
موضوعات مرتبط: تلنگرهای ذهنی
برچسبها: تلنگرهای ذهنی