پریوش
میاندیشم؛
مرگ، نماد ظهور زايش روشني از دل تاريكي ديوارهاي بلند کوچههای ناپيداي زندگي است...
شعر اما در پیچوخم ديوارهاي بلند،
میپیچد و پريوش از دور بهسوی نور، راه میپیماید...
(حمید ژیان پور)
موضوعات مرتبط: تلنگرهای ذهنی
برچسبها: تلنگرهای ذهنی
تاريخ : پنجشنبه هفدهم مهر ۱۳۹۹ | 22:49 | نويسنده : |
لطفا از ديگر مطالب نيز ديدن فرماييد