كودك ما
به نظر مي رسد كودكان به‌دقت رفتار ما را زير نظر دارند.
در مراحل بالاتر رشد، بخشي از عزت‌نفس كودكان، به وسيله بازخورد رفتار غيركلامي والدين، شكل مي يابد. بنابراين كودكان عزت‌نفسشان را از رفتار كلامي و غيركلامي به دست مي آورند كه بارزترين آن زبان بدن (رفتار غيركلامي) والدين است.
به‌عنوان‌مثال، كودك بي حوصلگي مادر را از طريق اطوار چهره و نوع نگاه او به‌دقت تفسير مي كند و آن را عمیقاً به خود نسبت مي دهد. در این صورت ممكن است خود را مقصر و علت بي حوصلگي مادر قلمداد كند.
ازآنجایی‌که رفتار غيركلامي والدين، قابلیت تفسير چندوجهي و گسترده دارد، كودك براي مدت ها درگير حل فهم پيچيدگي هاي تناقض رفتار والدین می‌شود؛ مانند اين كه مادر با زبان توضيح (رفتار كلامي)، كودك را راهنمايي مي كند اما همزمان، بي حوصلگي خود را با اطوار چهره و نوع نگاه (رفتار غيركلامي) به كودك منتقل مي كند. اين تناقض به‌وسیله تفسير كودك از تبيين رفتار غيركلامي مادر با او متوجه عزت‌نفس كودك است.
پرسش این است؛
برای کودکی که هنوز به تکامل رشد تفکر انتزاعی نرسیده است مؤلفه‌های عزت‌نفس با چه مکانیسم روان شناختی یا رفتاری شکل می گیرد و شاخصه های آن چیست؟
(حمید ژیان پور)
موضوعات مرتبط: انجمن مشاوره وروان شناسی
برچسب‌ها: انجمن مشاوره وروان شناسی
