متن و منتقد

روان‌شناسی

به نظر می‌رسد؛

روان شناسی به معنای بخشی از گستره عمیق و دقیق قلمروی کنکاش علم در شناخت نفس (زبان درونی) ، روان، رفتار پیدا و ناپیدای انسان، معرف زبان تبین علم است. بنابراین اصطلاح " روان شناس" اصطلاح عقیم و نارسا است که به نظر می رسد نمی تواند مبین گستره عظیم قلمرو علم در روان پیدا و ناپیدای انسان باشد.
همنچنین این فرض که رویکرد مثبت نگر، خوشبینانه و سلامت محور در روان شناسی، نه علم بلکه دانش به مثابه آگاهی است قابل تامل است. در این صورت به نظر می آید، قرائت یا انشایی از علم روان شناسی، معرف کاربرد رویکرد علمی به حل مسئله نیست و موضوع محل شک و تردید است ...

(حمید ژیان پور)