نادر ابراهيمي و تماميت يافتگي
بيان اديبانه در كليت خود، داراي ساختار فلسفي است و نشاندهنده تأملات باطني نويسنده در توجه به نتايج ذهني و عيني گزارههای فلسفي است. گزارههای فلسفي در اولين و درونیترین مرحله به نتايج پیچیدهتر ذهني منتج میشود كه در ساختار، داراي تسلسل در بيان و منطق طولي است.
بنابراين به نظر میرسد نتيجه ذهني بيان ادبي در عينيت مصاديق خارجي، منطقاً بايد بتواند بهدرستی، قابلدرک باشد.
نادر ابراهيمي نویسندهای اديب است كه بيان او بر گزارههای نتايج ذهني بناشده است. سير تحول زندگي نادر ابراهيمي نشان میدهد كه او در گذر از بحران افتراق يافتگي "من"، خودآگاهانه تلاش نموده است و نتايج تأملات درون ذهني خود را در حل تعارضات افتراق يافتگي به كار گرفته است. میانسالی نادر ابراهيمي ظهور زايندگي در مقابل ركود است. ازاینرو فعالیتهای سياسي اجتماعي براي او نماد توليد، زايش و خلاقيت محسوب میشود. حل تعارضات مرحله میانسالی منجر به گذار به مرحله انسجام و تماميت يافتگي است.
نادر ابراهيمي در اين مرحله كه دوران کهنسالی او است، بهطور فزایندهای به انسجامیافتگی مفاهيم دست مییابد و تماميت خود را در تعاملات فلسفي درمییابد. آثار او در اين دوران، رنگ اميد به خود میگیرد. اميد بنیادیترین عنصر حل تعارضات مرحله پيري است كه فرد، كل زندگي و فرديت خود را عمیقاً مورد بازاندیشی قرار میدهد.
رسيدن به اميدواري بهسادگی ميسر نيست و نيازمند حل تعارضات "من خودآگاه" است. نادر ابراهيمي به فراسوي درك تجربيات سياسي اجتماعي تاريخ زمان دست مییابد و فرديت رشد يافته خود را از مسير تعارضات دروني و بيروني (ذهني و عيني)، عبور میدهد.
تكثر آثار نادر ابراهيمي نتيجه گذار طبيعي او از جبر زمان و زمينه است. نادر ابراهيمي از اين هر دو عبور میکند و طبيعت رشد یافته خود را در تماميت يافتگي عشق به مفاهيم عميق انساني، مییابد و اميد را مظهر و نشانه حضور خود قرار میدهد.
او هميشه با ما است و ما با او به تماميت يافتگي و اميد دست مییابیم...
"اي صبا اي پيك دورافتادگان
شوق ما را تا مزار او رسان"
(حمید ژیان پور)
موضوعات مرتبط: تک مضراب
برچسبها: تک مضراب
