متن و منتقد

گفتگو

جنگ / پیروزی / فلسفه

حمید ژیان پور

اگر زن‌ها نبودند، شغل اصلي مردها جنگيدن بود.

سادات هاشمی

به نظر می رسد مردها فقط جنگ را دوست دارند. بجنگند، بکشند، زخمی کنند و...

حمید ژیان پور

جنگيدن نيازمند فضاي ذهني است كه تا آن اندازه بزرگ باشد كه نويد پيروزي را اميدبخش كند. جنگيدن تنها عينيت كشتن و نابودي ندارد. ما همواره در حال جنگيدن براي بزرگ‌تر كردن استحاله دنياي محدود خويش هستیم. اين می‌تواند معنايي براي اگزيستانسیاليسم نيز باشد.

سادات هاشمی

جنگ‌ها همه برای به دست آوردن پیروزی و غلبه بر دیگری هست.

حمید ژیان پور

هيچ پيروزي پايدار نيست. غلبه، مفهومي نارسا براي جنگيدن است.

سادات هاشمی

اما در واقعیت همه جنگ‌ها برای غلبه کردن است.

حمید ژیان پور

واقعيت، آن‌قدر بزرگ نيست كه همه حقيقت انسان را در خود جاي بدهد.

سادات هاشمی

آیا حقیقت انسان، خیلی بزرگ‌تر است؟

حمید ژیان پور

جهان در حال نو به نو شدن است زيرا حقيقت ناپيداي انسان ناشناخته و عظيم است.

سادات هاشمی

انسان امروزی، در این جهان آشفته، به دنبال حقیقت ناپیدا نیست. به‌وضوح در این آشفته‌بازار، این مسئله دیده می‌شود.

حمید ژیان پور

حقيقت ناپيدا موضوع فلسفه است.

سادات هاشمی

بله. انسان امروز دنبال فلسفه نیست. فلسفه نمی‌تواند پاسخ قانع‌کننده‌ای برای واقعیت‌های زندگی باشد.

حمید ژیان پور

اصالت واقعیت‌های زندگي به‌وسیله‌ی بداهت فلسفه، بيان می‌شود و يا روشني می‌یابد.

سادات هاشمی

دیدگاه من نسبت به فلسفه عوض‌شده است.

حمید ژیان پور

از يك زاويه به فلسفه نمی‌توان نگاه كرد.

سادات هاشمی

انگار فلسفه، خودش راهی برای فرار از واقعیت است، یا توجیه و...

حمید ژیان پور

فرار يا توجيه كار فلسفه نيست. فلسفه، ديوار ندارد. كسي نمی‌تواند از آن بالا برود.

سادات هاشمی

چون دیوار ندارد، به‌راحتی همه‌ی حدومرزها زیر پا گذاشته می‌شود.

حمید ژیان پور

كران گشودگي عظمت آن‌سوی حدود مرزها در سیطره‌ی عظمت زبان فلسفه است. فلسفه، هميشه متهم است.

سادات هاشمی

به نظر من دنیای واقعیت فرسنگ‌ها از دنیای فلسفه فاصله دارد.

حمید ژیان پور

زبان واقعيت، بدون نزديك شدن به تبیین‌های فلسفي، گنگ و مبهم است. واقعيت به‌خودی‌خود قابل‌انعطاف و انبساط منطقي نيست.

سادات هاشمی

باید سختی، تندی، سردی و تلخی واقعیت را پذیرفت.

حمید ژیان پور

شعر، نماد انعطاف و انبساط واقعيتي است كه به‌وسیله‌ی انتزاع در فلسفيدن زيبايي به‌دست‌آمده است. مثلاً زلف، خال، خط و لب به‌خودی‌خود انبساط و انعطاف در عظمت زيبايي را به دست نمی‌آورد.