گفتگو
گناهکار باورمند
حمید ژیان پور
واگويه گناه؛
گناه عمیق‌ترین و درونی‌ترین شکل از رفتار غیرکلامی است که در لایه‌های زیرین باور اعتقادی انسان، نهفته است.
گناه، سنتز باوری است که در مواجه با تحمیل و رشد فشار محیط بیرونی، جنبش می‌یابد.
گناه در نقطه عزيمت اصالت و بداهت قرار دارد.
گناه از ابتدا در آغوش آنتی‌تز خود، وجود غیرقابل‌انکار دارد. از همین رو است که گناهکار باورمند، مستوجب عقوبت است...
پرسش: به نظر شما نماد گناهكار باورمند كيست؟
شانتیا اقلیم
موسی
حمید ژیان پور
بيشتر از موسي معصوميت داشت و بيشتر از او مهجوريت داشت.
پانته‌آ گلپر
اخلاق مند اما در اخلاق نسبی همان نسبیت‌گرایی.
حمید ژیان پور
او نماد است. او همه‌کاره نسبیت‌گرایی و شك بود.
شانتیا اقلیم
به هرکدامشان فکر می‌کنم در اثر باورمندی، احساس گناه هم می‌کردند...
دقیقاً مثل آدم باسوادی که می‌گوید من چیزی نمی‌دانم بی‌سوادم.
حمید ژیان پور
حضرت آدم، معصوم نبود، مهجور هم نبود. شيطان، نماد گناهكار باورمند است. ازاین‌رو مستوجب عقوبت است.
مریم علیخانی
این‌همه ما گفتیم و گفتیم گناه، شما این شیطان را قایم کردید و نگفتید کیست کجاست.
درحالی‌که او هم همین نزدیکی است، شاید لای همان شب‌بوهای سهراب.
هر چه می‌کشیم زیر سر خودش است که از اول و ازل گولمان زد و می‌زند و زیر پایمان می‌نشیند و وادارمان می‌کند به گناه.
آن‌قدر ناقلا تبلیغ برای گناه می‌کند که ما هم سیب خام خورده‌ایم و رانده‌شده. گناه گاهی حس خیلی خوبی هم دارد.
حمید ژیان پور
گناه از بطن آدمي زاييده می‌شود و انسان را می‌زاید... شيطان همه‌کاره نسيان است و نسيان پیام‌آور ابهام است... شيطان، معصوميت ايمان نزد انسان را تطهير كرد.
پانته‌آ گلپر
فکر می‌کنم در نقاشی‌های دوره‌های قبل از رنسانس گناه را به‌صورت انسان مجسم کرده‌اند. در کل داستان استعاری آدم و حوا این را می‌رساند که هستی انسان به لحاظ مفهومی با گناه سرشته است اما بزرگ‌ترین گناه شیطان فراموشی است.
موضوعات مرتبط: گفتمان
برچسب‌ها: گفتمان
