گفتگو
جنگ و ایدئولوژی
حمید ژیان پور
می‌اندیشم؛ جنگ غریزه‌ی ایدئولوژی است...
امین روزدار
جنگ ادامه سیاست است به زبانی دیگر.
اگر جنگ یک غریزه در ایدئولوژی‌ها باشد بی‌شک ما هیچ گفتگوی تمدنی در جهان نباید داشته باشیم و باید بپذیریم که مثلاً تفکر ایرانشهری ما با بنیان شاه آرمانی‌اش ذاتاً جنگ‌طلب هست و یا مذاهب مثل مذهب شینتو ژاپنی‌ها و بودایی‌ها ذاتاً جنگ‌افروزند.
حمید ژیان پور
شما نگفتید غریزه ایرانشهری. همچنین این‌که "ایدئولوژی"، منظور مفهوم مذهب، تلقی نمی‌شود.
امین روزدار
مگر شما نفرمودید جنگ غریزه‌ی ایدئولوژی‌هاست؟ این بدان معناست که همه‌ی ایدئولوژی‌ها [ایدئولوژی ایرانشهری ما و کلیه‌ی مذاهب به‌عنوان ایدئولوژی] دارای یک (دی ان آ) جنگی هستند، خوب اگر ایدئولوژی‌ها قرار است در یک گفتگوی تمدنی پای گفتگو بنشینند که با تز شما که طرفین گفتگو ذاتاً جنگ‌طلب هستند هرگز نمی‌توان به صلحی بین تمدن‌ها فکر کرد! این‌طور نیست؟ منظور شما چیز دیگری بوده است؟
حمید ژیان پور
ایرانشهری، یک نوع تأمل در یک نوع تفکر است که سابقه تاریخی دارد. ایدئولوژی، گفتگوی تمدن ندارد. ایدئولوژی گفتگوی تسلط دارد. به نظر می‌آید، ایدئولوژی اگرچه گفتگو می‌کند اما پارادایم گفتمان ندارد.
امین روزدار
حضور سلطه در گفتگوها درست است ولی سلطه، قدرت خودش را از ایدئولوژی نمی‌گیرد بلکه از مناسبات و قدرت سیاسی خودش می‌گیرد. خواهش من این است به نظرات "بوتکو" و جنگ بر سر هژمونی او که نظریه‌ای معتبر در خصوص ظهور بنیادگرایی است قدری تأمل فرمایید.
حمید ژیان پور
رابطه میان سلطه و قدرت رابطه‌ای یک‌سویه نیست؛ یعنی این‌گونه نیست که قدرت، الزاماً منتهی به سلطه بشود. قدرت سیاسی از گفتمان مناسبات سیاسی برخاسته می‌شود. ایدئولوژی اما گفتمان ندارد. بی‌واسطه است و قدرت خودش را از متن مناسبات گفتمان سیاسی به دست نمی‌آورد. ایدئولوژی دارای گفتگوی سلطه است و ازآنجاکه گفتمان قدرت ندارد بر سلطه اراده بی‌واسطه تأکید نافرجام دارد. ایدئولوژی مسئولیت فرجام اراده سلطه بی‌واسطه را نمی‌پذیرد و گفتمان مناسبات تعدیل قدرت را برنمی‌تابد. قدرت ایدئولوژی، بی‌واسطه است.
موضوعات مرتبط: گفتمان
برچسب‌ها: گفتمان
